Naszyjniki

Biżuteria Wikingów – naszyjnik

Nie tylko w dzisiejszych czasach ludzie lubią zdobić swoje ciała za pomocą biżuterii. Okazuje się bowiem, że we wczesnym średniowieczu również to robiono. Jednak wówczas biżuteria pełniła nie tylko funkcję ozdobną. Wierzono, że symbole i motywy, które się na niej znajdowały, miały chronić właściciela przed różnymi rzeczami. Co więcej, w czasach Wikingów ozdoby na ciele, a dokładniej materiał, z którego je wykonano, świadczył o statusie społecznym danej osoby. Na biżuterię wykonaną ze złota, srebra, czy też kamieni szlachetnych, mogli pozwolić sobie tylko ci najbardziej zamożni. Jednak to nie zniechęcało pozostałych. Ich świecidełka wykonywane były z brązu. Chętnie noszono kabłączki skroniowe (metalowe ozdoby głowy w kształcie niedomkniętych okręgów), kaptorgi (zawieszki o prostokątnym lub kwadratowym kształcie), grzywny (obręcze na szyję stworzone z dwóch lub trzech splecionych ze sobą srebrnych drutów), zapinki, brosze, spinki, pierścienie, łańcuchy, czy medaliony. W sklepie Ozdoby Wikingów znajdziesz ciekawe modele naszyjników ze stali chirurgicznej, które swoim wyglądem nawiązują do czasów, w których żyli Słowianie.

Naszyjniki dostępne w sklepie Ozdoby Wikingów

Wśród oferty naszego sklepu znalazły się naszyjniki Wikingów. Produkujemy je przy wykorzystaniu plecionki ze skóry o cienkim lub grubym splocie, a także stali chirurgicznej. Jest ona bardzo wdzięcznym materiałem, bardziej trwałym i odpornym od srebra. Co ciekawe, nie utlenia się, nie koroduje, ani nie zmienia koloru w czasie noszenia. Oferujemy unikalne wzory biżuterii, które sami projektujemy, a następnie zlecamy do odlewu. Dbamy o to, aby nasze ozdoby były jak najwyższej jakości, oraz aby każdy szczegół został odpowiednio dopracowany. Zależy nam bowiem na zadowoleniu naszych klientów. Jeśli nie masz pomysłu na unikalny prezent dla bliskiej Ci osoby, a wiesz, że interesuje ją kultura Słowian i Wikingów, spraw jej biżuterię czy inną ozdobę z naszej kolekcji. Tak wyjątkowy prezent wywoła radość i uśmiech na twarzy u kogoś, na kim Ci zależy.

Motywy pojawiające się na biżuterii Wikingów

Jak już wspomnieliśmy, biżuteria miała dla Wikingów wiele znaczeń i funkcji. Wyrażała ich samych, odzwierciedlała ich przekonania religijne, a także sposób postrzegania rzeczywistości i otaczającego ich świata. U nas w sklepie nie mogło zabraknąć naszyjnika ze stali chirurgicznej, który zakończony jest głowami zwierząt: niedźwiedzi, kruków lub wilków. Właśnie te trzy zwierzęta w wierzeniach wikingów miały szczególnie ważne znaczenie.

Niedźwiedź w wierzeniu Słowian wschodnich i południowych był zwierzęciem spokrewnionym z ludźmi. Miał o tym świadczyć fakt, że rzadko atakował ludzi i nie przepadał za ich mięsem. Z tego też względu Słowianie rzadko żywili się jego mięsem i na niego nie polowali. Wierzono, że niedźwiedź przejawia umiejętności odpędzania złych mocy. Pojawienie się tego zwierzęcia w okolicy przeklętego miejsca oczyszczało je ze zła. Wierzono również, że niedźwiedź ma moc uzdrawiania ludzi. Nie ma się więc co dziwić, że zwierzę o tak dużej sile fizycznej, jak i metafizycznej, otoczone było kultem. Motyw niedźwiedzia często pojawiał się wśród biżuterii oraz innych ozdób czy narzędzi wikingów.

Wilk zajmował ważne miejsce w kulturze Słowian. Wzbudzał dwojakie emocje. Z jednej strony był kojarzony ze złymi mocami, a także z okrucieństwem. Podchodzono do wilków ze strachem, ale i z szacunkiem. Ceniono je za ich siłę, spryt, witalność, lojalność, wierność i umiejętność życia w stadzie. Wilk mógł być istotą posiadającą dwojaką naturę – człowieka i zwierzęcia. Takie stworzenia nazywano wilkołakami. Według wierzeń wikingów wilki były również wysłannikami boga zaświatów – Welesa.

Słowianie zaliczali kruki do ptaków magicznych. Żyły w trzech częściach Wszechświata:

• W zaświatach, gdzie trafiały dusze zmarłych. Ten związek tłumaczono tym, że ptaki te żywiły się padliną, więc miały bliski kontakt ze śmiercią.
• Z racji tego, że wznosiły się wysoko w powietrze, przebywały blisko świata bogów.
• Ostatni to świat ludzi, gdzie kruki przebywały, chociażby po to, aby zdobyć pożywienie.

Wierzono, że są mediatorami między tymi trzema miejscami. Przypisywano im również umiejętność przeprowadzania dusz zmarłych.