Wikingowie. Nieustraszeni wojownicy, postrach nadmorskich krain. Odkrywcy i grabieżcy. Co pokonało ich kulturę i społeczeństwo? Naukowcy snują wiele różnych teorii, więc dzisiaj zapraszamy Was do odkrycia, dlaczego Wikingowie nie wyginęli w tradycyjny sposób, ale ich historia przeszła drastyczną transformację. Odpowiadając na pytanie, dlaczego wikingowie upadli, przyjrzyjmy się historii kolonii wikingów na Grenlandii, zmianom w handlu, a także wydarzeniom bitwy pod Stamford Bridge.
Wikingowie na Grenlandii
Kolonia na Grenlandii była jednym z dowodów na potęgę i bogactwo wikingów. Założona w latach 980-990 przez Eryka Rudy’ego, kolonia rozkwitała dzięki polowaniom na morsy. Kły tych zwierząt były atrakcyjnym towarem, który służył jako forma wymiany i statusu społecznego. Osadnicy na Grenlandii budowali kościoły i cieszyli się dużą zamożnością, co było dowodem na znaczenie tej kolonii.
Moda i Handel
Naukowcy przebadali luksusowe przedmioty wykonane z kłów morsa znalezione w Europie. Dzięki badaniom genetycznym ustalili pochodzenie tych przedmiotów. Okazało się, że w pewnym okresie między latami 1120 a 1400, aż 80% kłów używanych w Europie pochodziło z Grenlandii. Handel tymi kłami był tylko lukratywny, ale także służył jako forma waluty. Jednak moda nie jest wieczna, a z czasem zaczęła się zmieniać. Kość słoniowa z Afryki zastąpiła kły morsa jako nowy wyznacznik luksusu, co z kolei wpłynęło na upadek handlu kłami.
Czarna Śmierć i Upadek Handlu
W XIV wieku Europa nawiedziła Czarna Śmierć, epidemia dżumy. Znacznie zmniejszyła ona liczbę bogatych odbiorców, którzy byliby zainteresowani luksusowymi przedmiotami z kłów morsa. Wikingowie tracili głównych klientów, co wpłynęło na upadek handlu i zamożność kolonii grenlandzkich.
Bitwa pod Stamford Bridge
W 1066 roku doszło do bitwy pod Stamford Bridge, w której zginął król Norwegii Harald III Hardraada, zwany “ostatnim wikingiem”. Był on pretendentem do tronu Anglii. Wyruszył więc na Brytanię, próbując wykorzystać roszczenia do tronu oparte na umowie między królami norweskim a angielskim. Choć Harald wygrał kilka potyczek i zdobył miasto York, pod Stamford Bridge został zaskoczony przez Harolda II Godwinsona. Zginął trafiony strzałą w gardło, a wraz z nim śmierć poniosły tysiące wikińskich wojowników.
Bitwa pod Stamford Bridge była nie tylko wydarzeniem o dużym znaczeniu militarnym, ale także symbolizowała koniec okresu wikińskich najazdów na Wyspy Brytyjskie i związanej z nimi dominacji wikingów.
Podsumowując, Wikingowie nie wyginęli w tradycyjny sposób, ale ich historia uległa drastycznej transformacji z powodu zmian w handlu, modzie oraz wydarzeń takich jak bitwa pod Stamford Bridge i epidemia Czarnej Śmierci. Ich dziedzictwo pozostaje jednak żywe w wielu aspektach kultury i historii dzisiejszych społeczeństw skandynawskich, a także całej Europy. Wikingowie mogą być “wygasłym” ludem, ale ich wpływ wciąż trwa.
Grafika w nagłówku przedstawia miniaturę Bitwy pod Stamford Bridge z kroniki Życie króla Edwarda Wyznawcy autorstwa Mateusza Paryżanina.