Malbork, zanim jeszcze stał się Malborkiem, był niewielką osadą w epoce kamienia. Rozrastać zaczął się w X wieku, kiedy w okolicy pojawił się gród w Węgrach, który stał się największym ośrodkiem handlowym w okolicy, przynosząc zyski pobliskim wioskom, w tym tej, która miała stać się Malborkiem.
Gdy w XII wieku gród w Węgrach został zniszczony, a ziemie w tamtym obszarze przechodziły z rąk do rąk, na prawym brzegu Nogatu wybudowano gród Zantyr. Niewiele później sprzedano go Zakonowi Krzyżackiemu, który szybko zaczął budować w okolicy zamek. Nazwano go imieniem patronki zakonu – Marienburg. Wokół zamku jednocześnie powstawała osada, a następnie miasto. Dogodne połączenia, między innymi z Toruniem, Elblągiem i Gdańskiem, pomagały w rozwoju miasta. Życie w Malborku nie różniło się zbytnio od tych w innych miastach… do czasu.
Wieści o przegranej w bitwie pod Grunwaldem dotarły do Malborka już dwa dni później, jednak nie dawano im wiary. Dopiero, gdy do stolicy Zakonu powrócił komtur, a następnie przywieziono ciało wielkiego mistrza, w zamku zaczęto przygotowywać się do oblężenia. Między innymi spalono całe miasto za murami, aby nie stało się schronieniem dla wrogów. Łącznie obrońców zamku było nie więcej niż trzy tysiące.
![](https://ozdoby-wikingow.pl/wp-content/uploads/2022/07/Polish_artillery_during_siege_of_Malbork_in_1410.png)
Władysław Jagiełło nie spieszył się jednak z dotarciem do Malborka. Dopiero w dziesięć dni po bitwie pod Grunwaldem rozpoczęto oblężenie. Trwało ono, z jedną przerwą, aż do 19 września tego samego roku. Obie strony poniosły straty, były wyczerpane, a także brakowało im żywności. Według dowódcy obrońców zamku, do całkowitego końca zapasów pozostało im 15 dni.
Bitwa pod Grunwaldem i oblężenie Malborka prowadzą do pierwszego pokoju toruńskiego, który w 1411 roku skończył wielką bitwę z Zakonem Krzyżackim. Bracia rycerze nie powiedzieli wtedy ostatniego słowa, ale to już inna historia…
Fotografia w nagłówku autorstwa Anety Pawskiej przedstawia Zamek Krzyżacki w Malborku.