Informujemy, że z przyczyn technicznych realizacja wysyłek odbędzie się jutro. Za opoźnienie przepraszamy.

Mityczne zwierzęta – konie

Konie stanowiły ważną część dawnego społeczeństwa, będąc najlepszym i najszybszym środkiem transportu lądowego. Używane zarówno w charakterze militarnym, jak i w celach podróży. Ich posiadanie stanowiło niewątpliwy wyznacznik statusu, jako że utrzymanie konia było i jest dosyć kosztowne.

W starożytnym Rzymie konie również były niezbędną częścią codzienności, źródłem transportu oraz siły. Wobec ich zastosowania stały się symbolem prestiżu i bogactwa. Zdolność jazdy konnej oznaczała nie tylko dobrobyt jeźdźca  oznaczała poskromienie dzikości natury, odwagę oraz opanowanie. Były do tego stopnia ważnym elementem życia, że starożytni Rzymianie nosili broszki z wizerunkami koni, które mogły być amuletem lub symbolizować ich wysoki status.

Również w starożytnej mitologii spotkać można liczne postaci końskie lub koniopodobne. Starczy wspomnieć skrzydlatego Pegaza, konie Diomedesa lub nieśmiertelnego wierzchowca Achillesa. W mitologii Wikingów najbardziej znanym koniem jest Sleipnir, syn Lokiego. Był on zwierzęciem o ośmiu nogach, najszybszym z wierzchowców, mogącym biec w morzu i powietrzu. Również konie ciągnęły rydwan bóstwa solarnego. Ich grzywy emitowały światło dnia. W innej wersji mitu na jednym z koni jeździ Noc, a na drugim – Dzień. Z piany z pyska pierwszego z koni pochodzi poranna rosa, a ze świetlistej grzywy drugiego – blask dnia.

W mitologii Słowiańskiej biały koń był atrybutem boga Świętowita. W dawnych społecznościach takie zwierzę trzymane było specjalnie w celu wróżb i obrzędów. Wierzono, że sam bóg dosiada go nocą i walczy z wrogami. Wyjaśniało to dlaczego koń bywał porankami zabrudzony. Poza bóstwem, wierzchowca mógł dosiadać jedynie kapłan. Ponadto, wyrwanie choćby włosa z grzywy lub ogona uważane było za grzech. Przed planowaną bitwą wróżono z zachowania konia powodzenie lub porażkę w nadchodzącym starciu. W miarę potrzeb – walkę odwoływano.

Najwcześniejsze przedstawienia koni pochodzą już z malowideł naskalnych, co mówi wiele na temat ich znaczenia w historii człowieka…

 

Grafika w nagłówku przedstawia fragment obrazu Eugene Delacroix “Koń przestraszony przez błyskawicę”.

PODZIEL SIĘ ZE ZNAJOMYMI

podobne wpisy

Aktualności

Jaki miecz dla Wikinga?

Typologia Petersena – skąd się wzięły te literki? Jan Petersen był norweskim archeologiem działającym w pierwszej połowie XX wieku. W 1919 roku uzyskał on stopień

Czytaj więcej »

Zapisz się do naszego newslettera i odbierz 5% rabatu

Wyślemy Ci raz w miesiącu informację o promocjach, nowościach, naszych wyjazdach i przede wszystkim ciekawostki ze świata Wikingów i Słowian.