Wilki, zanim stały się najlepszymi przyjaciółmi człowieka, stanowiły dla ludzi niemałe zagrożenie. Nic więc dziwnego, że w wielu mitach obecne są negatywnym kontekście. Nie brak jednak pozytywów…
Wilki to zwierzęta terytorialne, żyjące w watahach. Najczęściej składają się one z rodziców, młodych oraz kilku wilków z poprzedniego miotu. W grupie obowiązuje ścisła hierarchia, widoczna między innymi podczas posiłków. Wilki żywią się dużymi i średnimi jeleniami, dzikami i sarnami, choć nie gardzą mniejszymi zwierzętami lub rybami.
Dawniej wilki były szeroko rozprzestrzenione. Nic więc dziwnego, że znaleźć je można w mitologiach i religiach całego świata, a nawet w niektórych imionach. W pierwotnych społeczeństwach ludzie pragnęli posiąść siłę wilka, przyozdabiając się w jego skórę lub kły. Szamani nosili wilcze futra. Także wojownicy identyfikowali się z tym zwierzęciem – waleczni berserkerowie mieli dysponować wilczą mocą, a Walkirie nosić płaszcze z ich skór.
W mitologii nordyckiej nie brak również negatywnych obrazów wilków – ogromny Fenrir rozpoczyna Ragnarok. Z wilkiem kojarzono szubienicę, nazywając ją “wilczym drzewem”. W wielu kulturach z wilkiem wiąże się wygnanie – Celtowie nazywali banitów wilkami, a w języku polskim istnieje zwrot “wilczy bilet”. Ponadto, wśród Słowian obdarzano wilki respektem, budziły strach. W dni poświęcone tym drapieżnikom nie wolno było “wywoływać wilka z lasu” ani szyć ubrań. Osobie ubranej w taką odzież groził niewątpliwy atak.
Przedstawienie wilka ma jednak także swój pozytywny aspekt. Lojalny, ale niezależny, inteligentny i obdarzony instynktem, był symbolem zwycięstwa. W mitach spotkać można motyw wilka wychowującego ludzi (Remus i Romulus, celtycki król Cormac) lub będącego ich przodkiem (tak uważali między innymi Mongołowie). Ponadto wilk bywał strażnikiem, kolejnym wcieleniem wojowników, uosobieniem wolności.
Obecnie populacja wilków znacznie różni się od tej w średniowieczu. Negatywne postrzeganie tych zwierząt poskutkowało wytrzebieniem ich w niektórych krajach, a obecnie znajdują się pod ochroną.
Fotografia w nagłówku przedstawia fragment grafiki Tsukiokiego Yoshitoshiego pod tytułem “Pełnia w Mushai”.
