Miasto Wrocław uznawane jest za jedno z najstarszych w Polsce. Już w czasach antycznych na obecnym terenie miasta (lub w okolicy) znajdowała się miejscowość o nazwie Budorigum. Wszystko wskazuje jednak, że pierwsze grodzisko we Wrocławiu założono na początku X wieku. W połowie wieku, tam gdzie Ostrów Tumski, mógł stać już gród, który był siedzibą pierwszych Piastów. Początkowo były to tylko drewniane zabudowania, natomiast pierwszy murowany budynek powstał dopiero w kolejnym stuleciu.
W okresie budowy grodu na Ostrowie Tumskim we Wrocławiu, miasto przeszło we władanie dynastii Piastów. Wraz z miastem pod opiekę władców przeszła pozostała część Śląska. Podczas zjazdu gnieźnieńskiego, wśród wielu ustaleń, znalazło się ustanowienie we Wrocławiu biskupstwa. Niedługo potem powstała katedra. Rok tysięczny traktuje się jako oficjalny początek istnienia miasta.
Wrocław ulokowany był na skrzyżowaniu dwóch ważnych szlaków handlowych – Via Regia, sięgającego od Hiszpanii po Rosję, oraz Szlaku Bursztynowego, biegnącego prawdopodobnie od Akwilei nad Bałtyk. Po drugim ze szlaków do dziś pozostało we Wrocławiu około 1,5 tony bursztynu, który można obejrzeć w Muzeum Archeologicznym.
Wrocław, po przejściu pod panowanie Piastów, stał się jedną z głównych siedzib królestwa. W Kronice Galla Anonima miasto to pojawia się jako jedno z trzech stolic Królestwa Polskiego. Oprócz Wrocławia, w poczet stolic zaliczono Kraków i Sandomierz.
Mimo wczesnego ustanowienia biskupstwa w rejonie Wrocławia, chrystianizacja nie przebiegała tak łatwo, jak mogłoby się wydawać. W latach 30. XI wieku wybuchł bunt ludności, skierowany przeciwko odgórnemu wprowadzeniu chrześcijaństwa. Oponenci zburzyli katedrę wrocławską, a na jej miejsce postawili świątynię pogańską. Nie było to ani pierwsze, ani ostatnie tego typu ruszenie ludu, ale to już inna historia…
Fotografia w nagłówku pochodzi z serwisu visitwroclaw.eu.
